Materiał kompozytowy wanna wolnostojąca
Tkanina z włókna węglowego, często stosowanego jako komponent konstrukcyjny kompozytów
Porównanie włosa ludzkiego (jasny) i pojedynczej nici włókna węglowego
Przykładowy schemat materiału kompozytowego
Materiał kompozytowy,
kompozyt −
materiał o
strukturze niejednorodnej, złożony z dwóch lub więcej komponentów (
faz)
o różnych właściwościach. Właściwości kompozytów nigdy nie są sumą, czy
średnią właściwości jego składników. Najczęściej jeden z komponentów
stanowi
lepiszcze,
które gwarantuje jego spójność, twardość, elastyczność i odporność na
ściskanie, a drugi, tzw. komponent konstrukcyjny zapewnia większość
pozostałych własności mechanicznych kompozytu.
Wiele kompozytów wykazuje
anizotropię różnych
właściwości fizycznych. Nie muszą to być wyłącznie własności mechaniczne. Np.
polaroid to przykład kompozytu, który osiągnął sukces komercyjny dzięki jego szczególnym anizotropowym własnościom elektrooptycznym.
Jednymi z najczęściej stosowanych komponentów konstrukcyjnych są silne włókna takie jak
włókno szklane,
kwarc,
azbest,
kevlar czy
włókna węglowe dając materiałowi dużą odporność na rozciąganie. Do najczęściej stosowanych lepiszczy zaliczają się
żywice syntetyczne oparte na
poliestrach,
polieterach (epoksydach),
poliuretanach i
żywicach silikonowych.
Materiały kompozytowe znane są ludzkości od tysięcy lat. Np. tradycyjna,
chińska laka,
służąca do wyrobu naczyń i mebli otrzymywana przez przesycanie wielu
cienkich warstw papieru i tkanin żywicznym „samoutwardzalnym” sokiem z
sumaka rhus, była stosowana od co najmniej V w. p.n.e. Równie starym i
powszechnie stosowanym od wieków kompozytem jest drewniana
sklejka.
Kompozyty mają zastosowanie jako materiały konstrukcyjne w wielu
dziedzinach techniki, m.in. w budownictwie (np. beton, żelbet), w
technice lotniczej i astronautyce (np. elementy samolotów, rakiet,
sztucznych satelitów), w przemyśle środków transportu kołowego i
szynowego (np. resory i zderzaki samochodowe, okładziny hamulcowe), w
produkcji części maszyn, urządzeń i wyrobów sprzętu sportowego (np.
łodzie, narty, tyczki, oszczepy).
Współczesny rozwój materiałów kompozytowych zaczął się jednak dopiero
po opanowaniu procesu produkcji żywic syntetycznych, stanowiącym
podstawę produkcji
laminatów. Jednym z pierwszych kompozytów opartych na tych żywicach był
bakelit, pierwszy przedstawiciel
fenoplastów. Gwałtowny rozwój materiałów kompozytowych w trakcie i po
II wojnie światowej był też związany z rosnącym zapotrzebowaniem przemysłu
lotniczego, kosmicznego i motoryzacyjnego na lekkie i wytrzymałe materiały, którymi dałoby się zastąpić
stal i inne
metale. Obecnie, kompozyty stosuje w wielu technologiach - począwszy od
implantów stosowanych w medycynie po tanie materiały konstrukcyjne stosowane w budownictwie.
Wanny wykonane w tej technologi znajdziesz na
http://www.ravon.pl/
żródło - wikipedia.org